Bebek beslenmesi hakkında bildiğiniz, duyduğunuz, inandığınız tüm efsaneleri unutun!
Tanıdığım iki anneden biri çocuğunun yemediği yemekler yüzünden dertli. Kaşıkla peşinden koşturanlar, her akşam aynı yemeği pişirenler, televizyon ya da türlü şaklabanlıklarla yemek yedirenler, “Aman yesin de ne yerse yesin diye abur cubura göz yumanlar” bizim kültürümüzde hiç de alışılmadık görüntüler değil. Peki bu tutumumuz ne kadar doğru? İştahsızlık, yemek seçme, masada oturmama gibi muzdarip olduğumuz konuların ne kadarında etki sahibiyiz? Derdimiz sadece günü kurtaracak kadar beslenmesi mi yoksa gıda ile hayat boyu sürecek doğru bir ilişki geliştirmesi mi olmalı?
Elinizde tuttuğunuz kitap bebeklerin katı gıdaya geçişiyle başlayan besinle olan ilişkileri için mükemmel bir rehber. Oğlum bir yaşına gelmeden önce okuma şansı bulduğum bu kitap sayesinde yukarıda bahsettiğim sıkıntıları birebir yaşamadım. Şimdi bazılarınız “Çocukların doğuştan gelen iştahları da var ama, sen şanslıymışsın” diye düşünecekler. Buna katılmıyorum.
Yemekle ilişkimiz bir iştah sorunundan çok bir davranış sorunu. Bu bağlamda bu kitap kontrolü çocuklara devreden, onları “ağzına kaşık sokulan” bir objeden, hayatıyla ilgili kararları vermeye muktedir bir kişiye dönüştüren bir felsefe...
Ezbere düşüncelerin, nesilden nesile aktarılan önyargıların kırıldığı bir nokta bu... İnsanlık için küçük daha sakin anneler, daha mutlu çocuklar için büyük bir adım... Deneyin ve görün.
Damla Çeliktaban
Uzay’ın Annesi, Habertürk Gazetesi Yazarı, HThayat.com Genel Yayın Yönetmeni